Toch veilig op bezoek op bij familie dankzij 'babbelboxen'
In maart besloot de regering om verpleeghuizen te sluiten voor bezoek. Een belangrijke maatregel om het virus zoveel mogelijk buiten de deur te houden, maar natuurlijk niet makkelijk voor bewoners, hun familie en naasten. Als oplossing richtte Amsta bij een groot aantal locaties babbelgelegenheden in. Plekken waar naasten bewoners op een veilige manier toch even kunnen bezoeken. Over de ‘babbelbox’ bij onze locatie Vondelstede verscheen deze week al mooie reportage in het Parool.
Eindelijk elkaar weer direct zien en horen
De ‘babbelboxen’ zien er bij elke locatie weer anders uit: soms een echt huisje, zoals bij het Dr. Sarphatihuis, en andere keren praten bewoners met familie en naasten via een raam. Na lange tijd kunnen bewoners en naasten elkaar weer direct zien en horen; veilig achter plexiglas. Teammanager van G&S Jort Visser: ‘De afsluiting van onze huizen duurt inmiddels al ruim zeven weken. Daarom is het tijd om naast beeldbellen en andere contactmogelijkheden, ook directer contact te ondersteunen. De babbelboxen zijn hiervoor nu een mooie oplossing.’ De babbelboxen zijn mogelijk gemaakt door bijdragen van Vrienden van Amsta, RCOAK en het Oranje Fonds.
Goede afspraken over hygiëne
Om de babbelboxen schoon te houden zijn goede afspraken gemaakt met de familie. Jort:’De familieleden die van de box gebruik maken passen de juiste (hand)hygiëne toe. Daarnaast hebben we afgesproken dat ze na gebruik van de ruimte de contactpunten desinfecteren met de beschikbare materialen. De huishoudelijke dienst zorgt ervoor dat de box dagelijks wordt gedesinfecteerd.'
BEELD: JAKOB VAN VLIET
Mooie reportage Parool over babbelbox Vondelstede
Deze week deed het Parool verslag van een familiebezoek aan een 86-jarige bewoner van de locatie Vondelstede:
Het is een uitkomst, zegt Danny Linden voordat ze haar vader bezoekt. “Roberto en ik gaan normaal vaak afzonderlijk van elkaar langs bij mijn vader en mijn moeder, die met dementie kampt en op een andere afdeling zit. Dat kon niet meer. Maar we missen allemaal het dagelijks contact wel. Dat we elkaar op deze manier kunnen zien, is dus een uitkomst.”
De eerste keer moest zij zichzelf er wel een beetje toe dwingen. “Ik dacht: hoe ga ik met mijn vader om als we daar echt zitten? En toen ik aankwam, vond ik het ook heel onprettig. Ze noemen het een babbelbox, maar van buiten lijkt het meer op de bezoekafdeling van een gevangenis. Gelukkig is het binnen best gezellig.”
Achter de bezoekersdeur blijken 3D-schilderijtjes, een huiselijk tafeltje en rode gordijnen de boel een wat warmere uitstraling te geven. ¬Bewoner en bezoek kunnen met elkaar praten via een intercom, wat voor Linden nét niet goed genoeg werkt. Hij is desalniettemin op zijn gemak hier, zegt hij tegen zijn dochter. “Ik vind dit een openbaring.”