Eerste bewoners Amsta gevaccineerd: ‘Eindelijk mijn pasgeboren kleinkind weer zien”
Spannend, maar eindelijk is het zover! Vandaag en morgen krijgen alle bewoners van Amsta die dat willen de eerste vaccinatie tegen het coronavirus. Over ongeveer vier weken volgt de tweede prik. Zorgmedewerkers hadden in de afgelopen weken al de kans om zich te laten vaccineren. Een flinke opluchting voor iedereen dus. Hoe gaat zo’n vaccinatie eigenlijk in zijn werk? We namen een kijkje bij Amsta Karaad op de Overtoom, waar cliënten met een verstandelijke beperking wonen. Ook waren we erbij toen vandaag in het Dr. Sarphatihuis de eerste oudere bewoners van Amsta werden gevaccineerd.
Zes vaccins per flacon
“Steriel werken: eerst de tafel volledig afnemen met alcohol!”, herinnert Sandra van de Zanden haar collega’s voordat het team van vaccinatievoorbereiders op de Overtoom van start gaat. Het team bestaat uit twee gedetacheerde apothekersassistenten van Pharmalead en twee Amsta-verpleegkundigen, en heeft de belangrijke taak om de individuele vaccins voor te bereiden. En dat gaat uiterst secuur. “1,8 milliliter”, zegt apothekersassistent Rob Prins als hij het vaccin heeft verdund met zoutoplossing en de ampul ter controle voor verpleegkundige Silvia Arends omhoog houdt. “Uit een flacon halen we zes vaccins”, vertelt Rob. Silvia geeft Rob een spuit aan noteert vervolgens de tijd, het chargenummer en de houdbaarheid van het zojuist geprepareerde vaccin. Silvia: “Heel belangrijk, want zo kan je snel handelen als er bijvoorbeeld iets niet goed blijkt te zijn met een bepaalde batch.”
Helemaal niet eng
“Kunnen we al beginnen?” Clustermanager Ron Alderden steekt zijn hoofd om de hoek. “Ja, de eerste zijn klaar!”, zegt verpleegkundige Elise Deltenre glunderend. Op naar de eerste cliënten, die allemaal op hun eigen afdeling worden gevaccineerd. Op de locatie Overtoom zijn dat er vandaag rond de 85. De 27-jarige Omeima is een van de eersten. Op de afdeling staat adviseur kwaliteit Elske Bollema klaar voor controle en registratie: “ik controleer bijvoorbeeld op contra-indicaties, maar registreer ook dat de prik is gezet en noteer het juiste batchnummer bij de client.” Dan glijdt de prik in Omeima’s rechterarm. Of ze het eng vond? “Nee hoor, ik voelde er haast niks van. Helemaal prima zo!”
Eindelijk kleinkinderen weer zien
“Wanneer komt die prik nou? Oh, hij zit al! Nu moet ik een kwartier wachten om te kijken of alles goed gaat, toch? Fijn, dan blijf ik even rustig zitten”. Karin Müller woont op de afdeling Bickerseiland op het Dr. Sarphatihuis en is blij dat ze de eerste prik nu heeft gehad: “Ik heb geen moment getwijfeld of ik de prik zou nemen. Het is noodzakelijk en ik vind ook dat iedereen hem zou moeten nemen. Zo krijgen we onze vrijheid terug. En hopelijk kan ik nu eindelijk snel mijn kleinkinderen weer zien. De jongste is vorig jaar geboren en heb ik zelfs nog maar een keer gezien. Daar kijk ik dus echt naar uit.”
