Verhalen van Amstadammers
Als ik geen kerstbomen verkoop, dan werk ik als verpleegkundige in het Dr. Sarphatihuis.
Seny Mbaye (44) verkoopt al 25 jaar kerstbomen op de Nieuwmarkt. Zijn favoriete klant was Henny Vrienten, die dagelijks langskwam voor praatje; zijn favoriete kerstboom de Nobilis uit Ierland, om z’n geur. Zijn bekendste bewoner in het Dr. Sarphatihuis was Ramses Shaffy.
Seny Mbaye (44) verkoopt al 25 jaar kerstbomen op de Nieuwmarkt. Zijn favoriete klant was Henny Vrienten, die dagelijks langskwam voor praatje; zijn favoriete kerstboom de Nobilis uit Ierland, om z’n geur.
Restaurant
“Latei, op de Zeedijk.
In 1999 was ik net uit Senegal naar Nederland gekomen, toen ik op een feestje David ontmoette. Hij is de eigenaar van Latei en Davidsboom, waar ik kerstbomen verkoop. Hij sprak als enige op het feestje Frans. We zijn vrienden geworden. Ik heb zes jaar lang in de keuken van Latei gewerkt, drie avonden per week. Ik deed couscousavonden. Mensen vragen me af en toe nog wanneer ik dat weer ga doen. Als ik kerstbomen verkoop, kom ik hier een cappuccino drinken en even opwarmen. De sfeer is heel gezellig, iedereen is welkom.” Mijn buurt “Zijkanaal I in Noord, daar ligt onze woonark. We wonen daar nu ongeveer tien jaar. Het is heerlijk, de kinderen kunnen zwemmen en spelen, ik kan tuinieren. Het geeft zo’n gevoel van vrijheid. Het is echt een community. Onze buurman Con haalt elke vrijdag koekjes voor mijn kinderen, zij noemen hem opa Con. De buurt barbecuet samen en we hebben een jaarlijkse zonnebloemcompetitie. Ik was deze zomer de winnaar met een bloem van 3,70 meter hoog. En als het stormt belt iedereen elkaar: zitten jullie nog goed vast? We houden het voor elkaar in de gaten.” Kerstboom “De Nobilis, uit Ierland. Die heeft een heel lekkere geur, en is heel zacht. Ze blijven tot februari mooi. Ik hou van slanke, lange bomen. Ik zoek elk jaar in augustus samen met David de bomen uit in Denemarken, vooral Nordmannen. Een voor een gaan we ze af, de boer heeft drie miljoen bomen. We doen er tien dagen over.”
Mijn buurt
“Zijkanaal I in Noord, daar ligt onze woonark. We wonen daar nu ongeveer tien jaar. Het is heerlijk, de kinderen kunnen zwemmen en spelen, ik kan tuinieren. Het geeft zo’n gevoel van vrijheid. Het is echt een community. Onze buurman Con haalt elke vrijdag koekjes voor mijn kinderen, zij noemen hem opa Con. De buurt barbecuet samen en we hebben een jaarlijkse zonnebloemcompetitie. Ik was deze zomer de winnaar met een bloem van 3,70 meter hoog. En als het stormt belt iedereen elkaar: zitten jullie nog goed vast? We houden het voor elkaar in de gaten.”
Kerstboom
“De Nobilis, uit Ierland. Die heeft een heel lekkere geur, en is heel zacht. Ze blijven tot februari mooi. Ik hou van slanke, lange bomen. Ik zoek elk jaar in augustus samen met David de bomen uit in Denemarken, vooral Nordmannen. Een voor een gaan we ze af, de boer heeft drie miljoen bomen. We doen er tien dagen over.”
Kunstwerk
"Het portret van Ramses Shaffy bij het Dr. Sarphatihuis in Oost. Ik werk daar als verpleegkundige en zorgcoördinator, als ik geen kerstbomen verkoop. Ramses heeft zijn laatste jaren daar doorgebracht, ik heb hem lang verzorgd. Ik wist eerst niet wie hij was. We rookten elke dag een sigaretje, het klikte meteen. We kletsten veel over Senegal en waarom ik hier was, en over het leven. Pas later hoorde ik over zijn werk. De volgende dag zei ik tegen hem: hé, jij bent heel beroemd, dat heb je me nooit verteld. Hij zei dat hij het wel fijn vond zo. Het was een moeilijke man, maar als hij je mocht kreeg je alles voor elkaar. Hij nodigde me vaak voor optredens uit. Hij overleed tijdens mijn dienst, ik was bij hem."
'Ik schreef aan Edwin van der Sar, in het Frans, dat ik keeper was en fan van hem. Ik kreeg een brief in het Frans terug'
Modezaak
"Twee Thaise kleermakers, een vader en zoon, Tajmahal Clothiers. Om de drie maanden zijn ze in Nederland, in een hotel. Ze hebben veel mooie stoffen en maken alles perfect op maat. Ik bestel er blousjes - ik ben lang en slank en kan moeilijk kleding vinden in winkels. Drie maanden later zijn ze weer in Nederland en kan je je bestelling ophalen."
Kroeg
"Korsakoff op de Lijnbaansgracht, maar het is allang gesloten. Ik heb er mijn vrouw Kirsten ontmoet, twaalf jaar geleden. Ik kwam er bijna elke vrijdag. Op een van die avonden kwam er een groep dames binnen, waaronder zij. We raakten aan de praat en hebben de hele avond gedanst. Binnen vier maanden is ze bij mij ingetrokken. Nu hebben we twee mooie kinderen, Noah van vijf en Mia van bijna zeven."
Kapper
"The Natural Hair Doctor, op IJburg. Daar kom ik om de drie maanden om mijn dreads bij te laten draaien, dat duurt twee uurtjes. Mijn dochter gaat de laatste tijd ook mee, zij krijgt dan vlechtjes."
Ik voel me Amsterdammer, omdat....
"...ik hier al langer woon dan in Senegal, waar ik vandaan kom. Ik ben hier voor de liefde naartoe verhuisd. Ik studeerde verpleegkunde toen de relatie uitging, en ben gebleven. In Afrika zijn alle kinderen fan van een Europees voetbalteam. Ajax was mijn team, ik volg ze al sinds ik acht ben. Ik heb toen ik klein was een brief gestuurd naar Edwin van der Sar. Ik schreef, in het Frans, dat ik ook keeper was en fan van hem. Ik kreeg een brief terug, ook in het Frans, met een heel mooi shirt van Ajax. Dat mijn ex Nederlands is, was dus een perfecte match."
Brug
"De Klaprozenbrug is niet de mooiste brug maar heeft wel het beste uitzicht. Vanaf daar kan ik mijn huis zien. In mijn tuin groeit een kerstboom, die is nu ongeveer twaalf meter hoog. Ik heb hem versierd met verlichting, vijftien snoeren van vijf meter waren ervoor nodig. Vanaf de brug kan je 'm nu prachtig zien."
Dagelijkse boodschappen
"Bij de Van der Pekmarkt in Noord haal ik bij Bart altijd nootjes, de kinderen krijgen rozijntjes van hem. Bij de visboer haal ik vis, op vrijdag eet ik er met de kinderen een kibbelingetje." Favoriete Amsterdammer"Mijn kinderen, maar daarna Henny Vrienten. Mijn allereerste concert in Nederland was van Doe Maar. Henny woonde in de Nieuwmarktbuurt. Hij kwam in het kerstbomenseizoen elke dag langs om te kletsen. Twee jaar geleden kwam hij langs om een boom te halen. Hij zei tegen me: vriend, dit is mijn laatste boom. In mei overleed hij. Ik mis hem, heel erg."
Als Amstadammer zorgt Seny al jaren voor de stad en haar inwoners, met deskundigheid, lef en liefde. Wil jij dat ook?
Meer informatie over werken bij Amsta