Verhalen van Amstadammers
Amsta JUST-team helpt: ‘Ze voelt mijn emoties en kijkt erdoorheen’
Het leven van Jade is tot nu toe stormachtig verlopen. Als moeder strijdt zij voor haar drie kinderen, die uit huis zijn geplaatst toen zij in detentie zat. Vele hulpverleners vonden niet de klik die nodig is om écht hulp te kunnen bieden. Met Linda en Boji van het JUST-team van Amsta voelt Jade die klik wel. Ze vertelt haar verhaal, vooral om anderen die in eenzelfde situatie zijn te inspireren en hoop te bieden.
Jade: ‘Niet wéér een nieuwe hulpverlener, dacht ik de laatste keer dat ik in contact was gekomen met justitie. Ik kreeg een taakstraf en daar hoorde begeleiding bij. Maar voor mij was de maat vol, na meer dan 30 hulpverleners.’
Geef het nog één kans
Jade: ‘Doe mij maar detentie, dacht ik, dan ben ik er mooi vanaf. Want in de gevangenis voel ik meer vrijheid. Daar ben je nuchter en kom je weer tot jezelf. Je hoeft niks en alleen je echte vrienden komen langs. Zodra je buitenkomt ben je weer gebonden aan gedachten, verleidingen en verplichtingen. Maar mijn toezichthouder van de reclassering zei: ‘Geef het nog één kans: ik koppel je aan de goede organisatie en de juiste hulpverlener. Ze waren heel positief over Linda. Het leek gewoon reclame! Ik wilde niet koppig zijn, dus ik stemde toe.
Hulp accepteren is niet makkelijk
Toen Linda binnenkwam dacht ik: ‘Oh nee, een Nederlandse vrouw, we gaan clinchen! Mijn ervaring is dat die vaak oordelen. En in discussies verlies ik het altijd van witte vrouwen. Ik uit mijn verdriet met boosheid, zij uiten het met tranen. En van tranen verlies ik het altijd, al zijn mijn argumenten nog zo goed.
Maar met Linda voelde het al gauw heel goed. Alleen haar kleurtje is anders, van binnen is ze een kameleon, want ze leeft zich echt in. Daardoor voelde ik me veilig bij haar. Hulp accepteren is niet makkelijk. Soms zit de schaamte over het verleden zo hoog, dat je er helemaal niet meer mee geassocieerd wilt worden. Je moet die uitgestoken hand wel kunnen aannemen.’
Naar de mens kijken, niet naar het delict
Linda: ‘Onze hulp wordt vaak opgelegd, mensen kiezen er niet voor. De cliënt staat dus meestal niet te springen als ik binnenkom. Bouwen aan veiligheid en vertrouwen is daarom heel belangrijk, anders kom je nergens. Ik kijk naar de mens, niet naar het delict. Wat is voor die persoon belangrijk? Jade zou gedoopt worden, een heel belangrijke stap voor haar, want het geloof geeft haar kracht. Ik ben daar op zondagmiddag naartoe gegaan. Zo liet ik zien dat ik in haar wil investeren.’
Hulp is emotie en emoties kun je niet aan- en uitzetten
Zaadje van vertrouwen geplant
Jade: ‘Daar is het zaadje van vertrouwen geplant. Hulpverleners werken vaak van 9 tot 5. Maar hulp is emotie en emoties kun je niet aan- en uitzetten. Doordat zij op zondagmiddag naar mijn doop kwam, zag ik: zij ziet mijn emotie. En ik dacht: misschien is het einde van mijn strijd nabij. Misschien is zij gekomen om me te helpen, zoals Jezus is geholpen om het kruis te dragen.’
Cliënt in bescherming nemen
Jade heeft na haar detentie een lang traject van hulpverlening achter de rug. Zo zijn er al 6 jaar gezinsmanagers bij haar gezin betrokken. Het contact met jeugdbescherming verliep allesbehalve positief. Linda: ‘Er zijn veel andere hulpverleners bij Jade betrokken geweest. Ik zag dat die soms een negatief beeld over haar hadden, wat niet ok was. Het is dan mijn taak om mijn cliënt in bescherming te nemen en naast haar te blijven staan.’
Zo helpend dat Amsta achter mij staat
Jade: ‘Het gewicht dat zij bood, heeft echt verschil gemaakt. Het is zo helpend dat Amsta achter mij staat. Ze voelt mijn emoties en kijkt erdoorheen. Ze leeft en denkt met me mee en laat me in mijn waarde. En als het me teveel wordt kan ik haar bellen als uitlaatklep! Ik ben nu verder gekomen dan ik ooit in mijn uppie had kunnen komen.’
Goede wortels om verder te groeien
De hulp vanuit het JUSTteam duurt maximaal 2 jaar. Jade kan nog 1 jaar met Linda optrekken. Jade: ‘Ik ga haar missen als mens! Je hebt maar enkele goede mensen nodig, net als een boom die maar een paar goede wortels nodig heeft om te kunnen groeien en bloeien. Amsta is voor mij één van die goede wortels.’