Verhalen van Amstadammers
Werken bij Karaad: ‘Nog steeds leer ik iedere dag’
Werken met mensen met een beperking doet een beroep op heel wezenlijke, persoonlijke kanten van jezelf, vertelt Mia Sleifer (58). Ze is coördinerend begeleider in de gehandicaptenzorg en al sinds 1999 werkzaam bij Amsta Karaad. ‘Nog steeds leer ik, iedere dag.’
‘Vanaf de eerste dag was ik hier als een vis in het water. In de maatschappij worden kennis en materiele zaken heel belangrijk gevonden. Maar werken met mensen met een beperking gaat over gevoel. intuïtie, inleven, contact maken, omgaan met stilte. Daarom past dit zo bij me. En daarnaast hebben we ook ongelofelijk veel lol. Omdat je hier zo ontzettend jezelf kunt zijn. Ook de samenwerking met andere disciplines en verwanten om tot de best mogelijke zorg voor een cliënt te komen, is heel waardevol.’
'Niet dat het altijd makkelijk is. We hebben een fijn team, maar de werkdruk is groot. Soms staat het contact met cliënten daardoor onder druk. Door gebrek aan tijd, of door eigen stress. We kijken met elkaar hoe we dat kunnen aanpakken. Want als je zelf niet goed in je vel zit, kun je ook de ander niet goed helpen. Soms heeft een bewoner het moeilijk en kom je er niet achter wat er is. Je ziet het ongemak, de spanning. Het enige dat je kan doen is er zijn. En kijken of je een ingang vindt. Niet in de stress schieten, maar uit je reflex stappen en ontspannen en meebuigen. Ik handel professioneel, maar zet me op die momenten echt met m’n hele hebben en houden in. En als het dan lukt, dan schiet ik nog steeds vol. Alles wat ik hier leer heeft ook grote meerwaarde buiten mijn werk.'