Sjaak doet vakantiewerk: ‘Helemaal buiten mijn eigen bubbel’

Ik was de 'plus-one' van het zorgpersoneel

Sjaak: “Ik was de ‘plus-one’ van het zorgpersoneel.” In een zomervakantie van zijn studie Sociale Geografie en Planologie ging Sjaak voor het eerst aan de slag bij Amsta, in verpleeghuis Vondelstede. “Als een bewoner naar de wc moest, haalde ik de zuster, maar als iemand niet wist wat ‘ie moest doen, zei ik: ‘Kom, jas aan, we gaan de tuin in.’ Ik spoorde ze aan om mee te doen met de activiteiten die werden georganiseerd, of ik haalde een spelletje uit de kast. Het waren fantastische maanden.”

Fijne, goedbetaald vakantiewerk

Op de gesloten afdeling waar Sjaak die zomermaanden werkte, wonen mensen met dementie. “Een horecabaantje lag misschien meer voor de hand, maar ik had eerder schoongemaakt bij ouderen en gehandicapten en dat contact vond ik zó leuk. Bovendien vond ik de uren bij Amsta fijner dan in de horeca én is het beter betaald. Mooi meegenomen.”

Waardevolle contacten met ouderen

De keuken waarin Sjaak kookt, staat in de gemeenschappelijke huiskamer van de afdeling. “Het sociale aspect van mijn baan is ook belangrijk: bewoners lopen langs de keuken en maken een praatje. Vaak denk ik: oh, gezellig. Maar soms denk ik: laat me even met rust, mijn aardappels branden aan!” Kok Sjaak staat altijd open voor suggesties. “Als een bewoner zegt dat ‘ie zin heeft in rode bietjes, roep ik: ‘Geregeld! Volgende week maandag eten we rode bietjes.’”

De samenwerking met collega’s op de afdeling is prettig: “Die keuken is mijn domein, dus niemand hoeft zich druk te maken over hoe ik de rijst kook. Andersom kunnen anderen zich volledig richten op hún werk, want het uitdelen van medicijnen tijdens het eten laat ik graag aan de zorgverleners over. Het is overzichtelijk en daardoor heel ontspannen.”

Dementie

Veel bewoners zal Sjaak niet snel vergeten. “Er was een vrouw die behoorlijk van de aarde was door dementie, maar op een heel vrolijke manier. We dansten vaak samen door de huiskamer. Of we plukten bloemen in de tuin, die we op haar kamer in glaasjes zetten. En er was een vrouw met wie ik vaak een potje Rummikub speelde. Ze heeft nooit een woord tegen me gezegd, maar met rummikuppen maakte ze me helemaal in.”

Sjaak is blij met zijn baan bij Amsta. “De doorsnee student gaat naar college, naar het café en brengt veel tijd door met leeftijdgenoten die min of meer hetzelfde in het leven staan. Ouderen en mensen met dementie kom je niet tegen, een bezoekje aan een opa of oma uitgezonderd. In Vondelstede ben ik helemaal buiten mijn eigen bubbel. Ik vind het waardevol om ook met een andere generatie contact te hebben.”