‘Ik ben gefascineerd door het lichaam, maar nog meer door de mens erin.’

Als je geboren wordt is het een feestje, maar voor het einde van iemands leven hebben we vaak veel minder aandacht. Toch is het mooi om hier onderdeel van uit te maken. Omdat je juist dán zoveel voor iemand kan betekenen. 

Soms medisch behandelaar, soms detective

Als Physician Assistant ben ik verantwoordelijk voor de medische zorg van z’n 56 bewoners. Ik ben gefascineerd door het lichaam, maar nog meer door de mens erin. Ik ben medisch behandelaar, maar soms ook detective. Want goede zorg gaat verder dan alleen het medische. Pijn kun je bestrijden met medicatie. Maar wat doe je als iemand onrustig is of zich duidelijk niet comfortabel voelt? Een antwoord hierop vind je meestal niet in een medisch dossier. Vaak moet je cliënten echt leren kennen om de puzzelstukjes op de juiste plek te krijgen. 

Goede zorg is begrijpen wie iemand écht is

Zo vertelde een bewoner me dat hij zijn hele leven in de scheepsbouw had gewerkt. Hij stond onder de morgen op en ging om 8 uur ’s-avonds weer naar bed. Niet zo gek dus, dat hij moeite had met het ritme van de zorg. Daarom hebben we hierin wat geschoven. Ook sprak ik een 99-jarige man die erg in zichzelf gekeerd was. Hij bleek oorlogsveteraan en ervaarde stress door de huidige politieke onrust in de wereld. Door simpelweg te vertellen over zijn verleden werd hij rustiger. 

Samen verantwoordelijk

Je moet gezien worden om je prettig te kunnen voelen. Dat vind ik zelf ook belangrijk. Daarom ben ik erg blij met de ruimte die mijn functie biedt. Als Physician Assistant ben ik volledig medisch verantwoordelijk voor de bewoners op mijn afdelingen. Je neemt eigenlijk de taken van de Specialist Ouderengeneeskunde over, maar in echt complexe situaties kan ik deze betrekken voor advies. Binnen het team werkt iedereen echt samen, we controleren elkaar en geven elkaar feedback. Fijn aan werken in de ouderenzorg vind ik de kleinschaligheid en de korte lijnen met andere disciplines en de zorg.  

Duidelijk Amsterdams

Ik voel me thuis bij Amsta omdat iedereen hier welkom is. Ook mensen met een wat scherper randje of een ander leven dan gemiddeld. Dit zorgt soms voor uitdagingen, maar we zoeken altijd een oplossing. Niemand wil tenslotte in het keurslijf van een ander worden geduwd. Die diversiteit en gelijkheid horen ook bij Amsta als echt Amsterdamse organisatie. Net als een bepaalde directheid en eerlijkheid. Zo gebeurt het wel eens dat ik een bewoner vraag: ‘Vind je het leven nog wel leuk? Wat wil je nog?’.  Geen makkelijke vragen, maar zolang je ze vanuit oprechte interesse stelt leveren ze vaak bijzondere en soms onverwachte antwoorden op. Zo kom je erachter wat iemand écht nodig heeft.”